Wywiad i kontrwywiad - Historia -

Jej zalążki zostały utworzone w 1924 r. natomiast w lutym w 1925 r. projekt organizacyjny został zatwierdzony i wcielony w życie przez ministra spraw wewnętrznych Cyryla Ratajskiego. Od samego początku istnienia wywiadu KOP nastąpił podział zależności służbowej. Referat podlegał Departamentowi Bezpieczeństwa MSW oraz Oddziałowi II Sztabu Generalnego natomiast odpowiedzialnym za działalność wywiadu był dowódca KOP, który jednak nie posiadał autonomii w podejmowania decyzji, albowiem o przedsięwzięciach musiał informować dyrektora Departamentu II MSW. Podwójna podległość wywiadu na przestrzeni lat powodowała wiele nieporozumień i nie zmieniły tego kilkukrotne reorganizacje struktury przeprowadzone w latach 1927, 1928, 1931, 1937.

Do głównych zadań wywiadu należało: prowadzenie działalności szpiegowskiej i kontrwywiadowczej na terenie stacjonowania KOP, w tym infiltracji życia politycznego i społecznego kresów wschodnich. Prowadzanie rozpoznania i przeciwdziałania służb granicznych krajów sąsiednich, oraz zwalczanie przemytu. Pomimo początkowej szczupłości kadr i środków, nierzadkich sporów kompetencyjnych wywiad KOP-u mógł poszczycić się wieloma sukcesami.

W 1932 r. kontrwywiad Korpusu Ochrony Pogranicza rozpracował 116 spraw szpiegowskich związanych z działalnością wywiadu sowieckiego w działalność którego było zaangażowanych 247 osób. Ponadto rok później na podstawie pozyskanych materiałów wywiadowczych wydano opracowanie Obozy koncentracyjne OGPU w ZSRR a także materiały dotyczące sowieckich oddziałów granicznych. Lata 1935 – 1938 to pasmo sukcesów w zwalczaniu zorganizowanego przemytu.

Wywiadem formacji na przestrzeni lat kierowali:

•                         kpt. Bazyli Rogowski
•                         mjr Jan Laskowski
•                         mjr Tadeusz Skinder
•                         mjr Jan Gurbski