Edward Jedynak
"Okruchy pamięci. Wspomnienia i relacje byłych żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza"
Wydawca: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Olsztyn 2015
Lektor: Krzysztof Magierski
Mastering: GMIK Studio Grzegorz Herliczek
Edward Jedynak, ur. 29.10.1910 r. – Tczyca, s. Szymona i Ewy z d. Wąwoźnej, we wrześniu 1939 r. baon KOP „Budsław”
Wspomnienia
Szkolę Powszechną ukończyłem w 1925 r., potem byłem półtora roku uczniem Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Jędrzejowie i przerwałem naukę ze względów finansowych. Do wojska powołany byłem w 1932 r. do 20 Pp […] w Kra[…]. W jesieni poszedłem do Szkoły Podoficerskiej KOP w Osowcu, a stamtąd do I baonu KOP w Budsławiu pułk „Wilejka”, pozostałem nadterminowym, a potem zawodowym, aż do września 1939. W 1935 r. przeniesiony do Wilejki, gdyż ukończyłem kurs kinooperatorów, a w Budsławiu nie było prądu elektrycznego i z przydzielonym aparatem przez D-two KOP poszedłem do Wilejki, gdzie jako dodatkowa prace miałem obsługę aparatu kinowego w kinie publicznym uruchomionym przez D-two pułku „Wilejka”. W 1939 r. 19 września po rozbiciu resztek naszych oddziałów przez czołgi radziecki dostałem się do obozu w Kozielsku skąd wróciłem w końcu listopada 39 r. i udało mi się wrócić do kraju.
D-ca Szkoły Podof. w Osowcu płk Laliczyński, d-ca komp. łączności kpt. Kuśnierz. D-ca batalionu „Budsław” mjr. Olbrycht, plut. łączności por. Grcow. D-ca pułku „Wilejka” płk Gaładyk Janusz, d-ca łączności pułku kpt. Sabat.
Odręczny nieczytelny podpis
Edward Jedynak Dn. 1994-10-25
ul. […] Dwikozy
Społeczny Zespół Upamiętnienia Tradycji Korpusu Ochrony Pogranicza im. gen. Henryka Minkiewicza-Odrowąża Warszawa
dot. G. K. 1111 z dn. 94-10-17
8 szt. kserokopii ks. wojskowej
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Nr. leg. 968-90-91 z dn. 1990-X-15.
Medal 40 –lecia Polski Ludowej Nr. 15/37a/84M z dn. 1984 – lipiec 22.
Medal za udział w Wojnie Obronnej 1939 Nr. 508-83-30 MW z dn. 1983 lipca 27
W 1939 r. część naszych oddziałów zostało odkomenderowanych do tworzonych Brygad KOP na zachodniej granicy w ramach Armii „Kraków”. Ja zostałem w garnizonie „Wilejka” i 30 sierpnia, albo 2 września byłem wezwany do oddziału łączności w I Bryg. Gór., której dowódca był płk Gaładyk Janusz, a łączności kpt. Grcow Józef, obaj z „Wilejki”. Były to już pierwsze dni wojny, tak że z trudem odnalazłem jednostkę, ale już po kilku dniach gdzieś z rejonu Zamościa lub Biłgoraja odesłano mnie z powrotem do Wilejki, aby przywieść resztki sprzętu łączności z magazynu. Nie wróciłem już gdyż Brygada została rozwiązana, a po 17 września wojska radzieckie przekroczyły granicę. Nasze resztki wojska w rozdrobnieniu wycofywały się do Wilna i w rejonie Oszmiany zostaliśmy rozbici przez radzieckie kolumny pancerne. 14 września znalazłem się w Nowo-Wilejce, tam już były masy naszego wojska, skąd przewożono nas do Mołodeczna a stamtąd już w wagonach radzieckich przewieziono nas do obozu w Kozielsku. Po około miesiącu pobytu w ramach wymiany jeńców z Niemcami, wróciłem do mojego miejsca zamieszkania, do Wilejki, ale znów po miesiącu 25 listopada 1939 r. udało mi się uciec z żoną ze szponów NKWD. W Siemiatyczach przez Bug w nocy znalazłem się w Warszawie i potem w miechowskim pod Krakowem w rodzinnych stronach. W 1940 r. kolega zaoferował mi prace na stanowisku kier. Spół. Spożywców w Dwikozach gdzie pracowałem 18 lat i przemienienie w Zakł. Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego w Dwikozach 13 lat. Ostatecznie w 1976 przeszedłem na emeryturę.
Do ZBOWiD wstąpiłem jako żołnierz 39 r. w 1983 r. a przedtem złożem przyrzeczenie do B. Ch. na ręce komendanta obwodu Sandomierza „Pomiana”. W 1944 r. byłem przydzielony do „administracji” współpracując z zaopatrzeniem [….] , możliwość w żywność, papierosy, mydło. Od 1984 – 1992 jako członek Woj. Kom. Socjalnej. Od 1984 do dziś jako sekretarz Koła w Dwikozach.
WKU Sandomierz 27-600
Z szacunkiem
Odręczny czytelny podpis
Jedynak