Do rezerwisty
"K.O.P. w pieśni i w wierszu",
Wydawnictwo Korpusu Ochrony Pogranicza 1935
Interpretacja: Dariusz Kowalski
Nagranie: Studio Reckin Tomasz Kiniorski
„Do rezerwisty”
Radujesz się?! Przyszła chwila,
Idziesz wreszcie do cywila,
Bracie mój.
Mundur piękny, chociaż szary,
Zdejmujesz po to, by widzieć stary,
Dawny strój.
I nie pozna nikt na świecie,
Żeś był jeszcze wczoraj przecie
Żołnierzem.
Nosił mundur „Fasowany”
Z srebrną nicią wyszywanym
Kołnierzem.
I powrócisz do swej wioski,
By radości dzielić, troski,
Z rodziną.
A śród ojców, sióstr i brata.
Życia twego dalsze lata
Popłyną.
Jednak wspomnisz nieraz mile
Dawne życia twego chwile,
Mój chłopie,
Jakeś-ci to na strażnicy
Pilnie polskiej strzegł granicy,
Był w KOPIE.
Nieraz w oku łza ci błyśnie,
Nieraz coś za serce ściśnie,
Rozmarzy,
Gdy skierujesz myśl w te strony,
Gdzieś stał, w lasu głąb wpatrzony,
Na straży.