Odznaka K.O.P.
"K.O.P. w pieśni i w wierszu",
Wydawnictwo Korpusu Ochrony Pogranicza 1935
Interpretacja: Dariusz Kowalski
Nagranie: Studio Reckin Tomasz Kiniorski
„Odznaka K.O.P.”
Dziś przypiąłeś na swej piersi
Odznakę prześliczną
Z orłem białym i napisem:
„Za służbę graniczną”.
A choć nosisz, miast wężyków,
Krawat i kołnierzyk,
Każdy pozna po odznace,
Żeś z Kopu żołnierzyk.
Żeś na pewno w czasie służby
Był żołnierza wzorem,
Skoro nosisz tę odznakę,
A noś ją z honorem!
A dziewczęta, gdy się zwiedzą,
Żeś strzegł Polski granic,
Wszystkich innych chłopców wokół
Będą miały za nic.
Zawsze pośród rówieśników
Ty będziesz na czele
I nawet się nie oglądniesz,
A już twe wesele.
Lecz pamiętaj, byś do ślubu
Wziął odznakę śliczną
Z orłem białym i napisem:
„Za służbę graniczną”.
Nie zapomnij o niej wtedy,
Bracie, nie bądź hardy,
Lecz na piersi, zamiast ślubnej
Przypnij ją kokardy.
Niech pękają inni chłopcy
Z żalu i zawiści,
Widząc szczęście, jakie mają
Z Kopu rezerwiści.
Nawet, kiedy orał będziesz
Swą role pszeniczną,
Na koszuli miej przypiętą
Tę odznakę śliczną.
A, gdy przyjdzie czas plon zbierać
Z złocistej pszenicy,
Ozdób też pierś znakiem dawnej
Służby na granicy.
Jeśli wnuków się doczekasz,
Bracie, w swej starości,
O odznace mów im często,
Tak, jak o świętości.
Niech kochają od maleństwa
Tę odznakę śliczną
Z orłem białym i napisem:
„Za służbę graniczną”.
A, gdy zemrzesz, niech do trumny
Ci odznakę dadzą,
Za przepustkę będzie w raju
Przed niebieską władzą.
Kiedy z nią się zameldujesz
U Piotra Świętego,
To wnet puści cię do nieba
Bo – pozna swój swego.
Bo tak, jak ty straż trzymałeś
U wrót Polski, chłopie,
Tak i święty Piotr ją trzyma,
Lecz w niebieskim Kopie.
I podziwiać będą w niebie
Twą odznakę śliczną
Z orłem białym i napisem:
„Za służbę graniczną”.